Χρόνια πολλά

ΟΙΚΟΣ ΕΥΓΗΡΙΑΣ*

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ- ΜΕΤΑΦΤΣΗΣ

Είμαι ένας τύραννος

Ένα ανθρωπόμορφο τέρας

Ένας λεχρίτης

Μπαίνω χρονιάρες μέρες στο σαλόνι σας

Σαν ένα ξεκούρδιστο κλειδοκύμβαλο

Και σας χαλάω τη γιορτή

Στέκομαι στη μέση του ολοστόλιστου τραπεζιού σας

Σαν σάπιο εντόσθιο πάπιας

Και σας κόβω την όρεξη

Στρογγυλοκάθομαι στο μεταξένιο καναπέ σας

Σαν ένας στριμμένος γελωτοποιός

Που αντί να σας πλέξω το εγκώμιο

Να αστειευτώ και να παίξω μαζί σας

Σας μιλάω για τα εκατομμύρια παιδιά που πεινούν

Για όλους αυτούς που τους σκοτώνει η αδικία

Ή μια ξαφνική θεομηνία

Για όλους αυτούς που δεν έχουν εισιτήριο επιστροφής

Ούτε για τη ζεστή γωνιά μιας φάτνης στάβλου προβάτων…

Είμαι ένα ελεεινό υποκείμενο

Ένα ματαιόδοξο κάθαρμα

Ένας σκοτεινός συκοφάντης

Που του αρέσει να σας βασανίζει

Και να σας ξεκοιλιάζει την καρδιά

Να αποκαλύπτει τις πιο ευαίσθητες χορδές σας

Να σας κάνει να υποφέρετε και να αναρωτιέστε πότε – πότε:

«Τι να γυρεύουν άραγε

Τόσα αθώα νεογνά σε οίκο ευγηρίας;»…

28 – 12 – 2004

*Το ποίημα αυτό ανήκει στην ανέκδοτη συλλογή «Φρυκτωρίες» και γράφτηκε με αφορμή – και έμπνευση – του τσουνάμι που ξέσπασε το 2004 στην Ινδονησία, σκοτώνοντας πάνω από 230.000 ανθρώπους.