Γνωρίστε τη Λέσχη μας

Η ΕΛΝΣ είναι μια άλλη-διαφορετική προσπάθεια συγκρότησης του κόσμου της εργασίας στη βάση των κοινών προβλημάτων, αγωνιών, όρων ζωής αλλά και επιθυμιών μας. Μια προσπάθεια για να ακουστεί η φωνή όλων εμάς, να πάψουμε να είμαστε ψηφία σε στατιστικές αναλύσεις, να συναντηθούμε μεταξύ μας και με άλλους, να σπάσουμε την απομόνωση και τον ατομισμό.

Είναι μια προσπάθεια που θέλει να εντάξει στην συνδικαλιστική ζωή όλους τους εργαζόμενους, που θεωρεί τους άνεργους μη απασχολημένους εργάτες, που παλεύει να ενταχθούν αυτοί στα σωματεία τους ή όπου δεν υπάρχουν να δημιουργήσουν, που παράλληλα συσπειρώνει εργαζόμενους ή ανέργους που δεν εντάσσονται σε κανένα από τα υπάρχοντα σωματεία και τους οργανώνει και συνδικαλιστικά, και που μαζί με άλλα σωματεία παλεύει για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Που δεν βολεύεται με τον συνδικαλισμό των κομματικών /πελατειακών σχέσεων, των επετειακών κινητοποιήσεων. Που δεν θεωρεί προσόν και δείγμα ανεξαρτησίας το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων, ιδιαίτερα των νέων, δεν έχουν καμιά προηγούμενη συνδικαλιστική εμπειρία ή/και συνείδηση. Μια προσπάθεια ενάντια στον εργοδοτικό και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό που συναινεί στην αντιδραστική πολιτική της ΕΕ – κεφαλαίου – ΔΝΤ και παράλληλα μας αποκλείει από τα συνδικάτα με πρόσχημα τη νομιμότητα του ν.1264 ή άλλων νόμων, αφήνοντας έτσι ακάλυπτο το πιο ευάλωτο τμήμα των εργαζόμενων, τους άνεργους και τους ελαστικά απασχολούμενους, απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και εκμετάλλευση του κεφαλαίου.  Που υποθηκεύει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της νέας εργατικής βάρδιας, που διασπά τελικά, μέσα από έναν ακόμα δρόμο, τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι και άνεργοι της εργατικής λέσχης συλλογικά αντιμετωπίζουμε το φόβο και την επίθεση στην τσέπη μας, στη δουλειά μας, στην αξιοπρέπειά μας. Έξι χρόνια τώρα είμαστε εδώ για κάθε εργαζόμενο που θέλησε να υπερασπιστεί συλλογικά το δικαίωμά του να πληρώνεται, να ασφαλίζεται να δουλεύει με αξιοπρέπεια.

Σταθήκαμε αλληλέγγυα σε κάθε απολυμένο συνάδελφο που παλεύει για την επαναπρόσληψή του. Σε κάθε απλήρωτο, σε κάθε απεργό.

Μερικά παραδείγματα: Η νίκη της απολυμένης εγκύου στη Migato ήταν νίκη όλων μας, η πληρωμή των δεδουλευμένων στους πενταμηνίτες , η αλληλεγγύη στους απεργούς χαλυβουργούς, η πάλη για τη Κυριακάτικη αργία, η πάλη ενάντια στις απολύσεις στο χώρο στου επισιτισμού, στα σούπερ μάρκετ, στη vodafon, οι αγώνες για την επιδότηση των ανέργων και δεκάδες άλλα αποτελούν ένα μακρύ κατάλογο μαχών που δώσαμε ενωμένοι ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα.

Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες που δοκιμάζεται ο κόσμος της εργασίας θα ‘μαστε πρωτοπόροι σε κάθε αγώνα του Λαού για να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της δικαίωσης του ΟΧΙ με αγώνες ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια και την “εθνική συναίνεση”. Για να επιβάλλουμε  με τους αγώνες μας την ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων ενάντια στη λιτότητα, τη φορομπηξία, τις ιδιωτικοποιήσεις και την καταστροφή του κοινωνικού κράτους.

Κανένας εργαζόμενος μόνος του, με συλλογικούς αγώνες σπάμε την εργοδοτική τρομοκρατία.

Αυτό που φοβούνται, είναι η δύναμή μας! Ας δείξουμε τα δόντια μας σε όσους μας καταδυναστεύουν.

Τα εργατικά δικαιώματα μπροστά!

Δεν αποδεχόμαστε ότι όλα είναι μάταια, ότι πρέπει να μοιραστούμε τα ψίχουλα που μας πετάνε.

Η ελπίδα είναι στους αγώνες για την ανατροπή τους! Διεκδικούμε τον πλούτο που εμείς οι εργαζόμενοι δημιουργήσαμε και που μας έκλεψαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.

Γνωρίζουμε ότι συνώνυμα του αγώνα είναι η οργάνωση και η αλληλεγγύη.

Σφίγγουμε το χέρι του διπλανού μας. Του απολυμένου, του άνεργου, του εργαζόμενου που του μείωσαν τον μισθό του, που του κόβουν το ρεύμα, που δεν μπορεί να στηρίξει οικονομικά τα παιδιά του στη μάχη για τη μόρφωση. Παλεύουμε μαζί με τους πρόσφυγες και μετανάστες για να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Παλεύουμε ενάντια στους πολέμους, στον ιμπεριαλισμό, στους εξοπλισμούς και στις συνθήκες όπως αυτή κυβέρνησης – ΕΕ Τουρκίας που καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπων στην καταστροφή της ζωής τους, και στις συνθήκες που φέρνουν τον νατοϊκό στόλο στο Αιγαίο αυξάνοντας τον κίνδυνο για νέες πολεμικές επιχειρήσεις.

Η αλληλεγγύη δεν είναι:

• Χόμπι στα χέρια πλούσιων κυριών, των οποίων οι σύζυγοι εκμεταλλεύονται και απολύουν εργάτες,
• «Επαγγελματική» απασχόληση «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων», που ροκανίζουν κονδύλια κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης,
• Ψηφοθηρικό παιχνίδι κομμάτων και δημοτικών αρχών που στηρίζουν το Μνημόνιο, τον «Καλλικράτη», τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού,
• Απλήρωτη εργασία για να πλουτίζουν κάποιοι «επιτήδειοι» (λέγεται και «εθελοντισμός» τύπου ‘Athens 2004’),
• Κάλπικη «φιλανθρωπία» της εκκλησιαστικής ηγεσίας που διαχειρίζεται αμύθητα πλούτη.

Αντίθετα, η πραγματική αλληλεγγύη ήταν, είναι και θα είναι ταξική! Θέλουμε η εργατική τάξη να σταθεί στα πόδια της για να αντεπιτεθεί! Θέλουμε οι εργάτες να πάρουν την εξουσία, ώστε η Δημοκρατία των εργαζομένων να είναι τελικά ο εκφραστής και ο οργανωτής της αλληλεγγύης σε ολόκληρη την κοινωνία.